Adela Bohunicki (partijski nadimci Anka i Poca) rođena je 20. maja 1905. godine u Slavonskom Brodu. Kao srednjoškolka u Slavonskom Brodu povezala se s radničkim pokretom. Za studija u Zagrebu bila je jedna od najaktivnijih članica Kluba studenata marksista te je 1925. primljena u KPJ. Zbog aktivnog političkog rada morala je napustiti Zagreb, pa je studije medicine i specijalizaciju pedijatrije dovršila u Gracu i Minhenu. Po zadatku KPJ prelazi u Prag, gdje prima čehoslovačko državljanstvo. Tamo od 1929. godine aktivno organizuje jugoslovenske revolucionarne studente i studentkinje i održava veze sa KP Čehoslovačke. Nakon izbijanja Frankove pobune u Španiji, odlazi u Španiju i deluje u sastavu sanitetske službe međunarodnih brigada. Do maja 1939. nalazila se u sabirnim logorima u Francuskoj, odakle se vraća u Jugoslaviju. Neposredno nakon povratka uhapšena je i nakon 14 dana proterana u Mađarsku, pa u Slovačku, gde se politički aktivirala. Postala je sekretarka partijske ćelije i povezala se sa slovačkim partizanima, a u isto vreme je sve do završetka rata radila kao dečija lekarka. U Jugoslaviju se vratila 1945. godine. Uhapšena je u novembru 1949. godine kao pristalica Rezolucije Informbiroa i provela je pet godina u zatvoru. Posle puštanja iz zatvora, posvetila se isključivo pedijatrijskoj struci, mada je kasnije partijski rehabilitovana i priznat joj je borački staž. Umrla je u Zagrebu 10. septembra 1978. godine.
Preuzeto sa Drugarica